Świetlica online

Zabierzemy Was na najgorętszy kontynent na naszym globie.
Poznajcie jego mieszkańców.
Na początku rozruszajmy się trochę i proponujemy Wam znaną piosenkę, co ciekawe w wersji komputerowej?

Murzynek Bambo w Afryce mieszka,
czarną ma skórę ten nasz koleżka.
Uczy się pilnie przez całe ranki,
ze swej murzyńskiej pierwszej czytanki.
A gdy do domu ze szkoły wraca,
psoci figluje to jego praca.
Aż mama krzyczy Bambo łobuzie,
a Bambo czarną nadyma buzię
Mama powiada napij się mleka
a on na drzewo mamie ucieka,
Mama powiada choć do kąpieli,
a on się boi, że się wybieli.
Lecz mama kocha swojego synka,
bo dobry chłopak z tego murzynka.
Szkoda, że Bambo czarny wesoły,
nie chodzi razem z nami do szkoły.

J. Tuwim

Szybkie sprawdzenie:

– Kto jest bohaterem wiersza?
– Gdzie mieszka?
– Jaki ma kolor skóry?
– Jakie są zajęcia Bambo, co lubi robić?
– Jaki charakter ma wiersz: poważny czy żartobliwy?

Prezentujemy Wam
>> Życie – Murzynka – Afrykanina <<

Nauczymy Was teraz Afrykańskiego masażyku 🙂

Afrykańskie słońce mocno w plecy piecze (rysowanie koła)
Nasz dżip po pustynnym piasku wolno jedzie (małe koła)
Wtem widzimy słonia, który wolno człapie (naśladowanie chodu słonia)
Przy palmie siedzi małpa po głowie się drapie (drapanie)
A ja przytulam się mocno do mojego taty (gest objęcia partnera)
Bo właśnie biegną do nas ogromne żyrafy (uderzanie pięściami)
Wtem burza piaskowa niebo przesłoniła (rysowanie chmur)
Cała nasza grupa w namiocie się skryła. (rysowanie trójkąta)

Propozycja prac plastycznych
>> Afrykańska maska – wykonanie dowolne <<

Kolejną podróż odbędziemy do wioski Indian, jest to niezwykle interesujący lud zamieszkujący niegdyś Amerykę.
To nasz przyjaciel czerwono skóry
Ryczący Bawół zwą go niektórzy
Razem z indiańską rodziną swą
mieszka w wigwamie- to jego dom.

Znacie go z filmów o Indianach,
którzy w skórzanych chodzili ubraniach
A gdy na łowy szli na bizony
to malowali na twarzach wzory.

Kiedy przy ogniu wspólnie siadali
to fajkę pokoju wypalali
Z łuku strzelali, konno jeździli
wtedy bardzo szczęśliwie żyli.

>>> Ciekawostki o Indianach <<<

Mamy dla Was Indiański taniec.
Zapraszamy do pląsów 🙂

Praca plastyczna: Pióropusz

Potrzebne:
– kolorowy papier
– brystol
– klej
– nożyczki
– kawałek sznurka lub włóczki
– koraliki do ozdoby

Zacznij od wycięcia piór z kolorowego papieru (moja rada: aby były symetryczne złóżcie kartkę na pół i odrysujcie jedną część). Ponacinaj je na brzegach – takie postrzępione dają ciekawszy efekt. Jak widzicie pióra są różnej wielkości, ale możecie też wycinać jednakowe. Z białego papieru wytnij dwa prostokąty o wymiarach 5 cm x 30 cm i ozdób flamastrami.

Do jednego z ozdobnych pasków przyklej od zewnętrznej strony piórka (ale nie wszystkie – 8 mniejszych zostaw). Dodatkowo wzmocnij je cienkim paskiem wyciętym z brystolu, aby nie opadały (moja rada: zamiast zwykłego papieru do piórek użyjcie sztywnego kolorowego papieru, wtedy nie będziecie musieli doklejać usztywniających paseczków).

Pozostałe małe piórka przywiążcie do sznurka, po 4 do każdego (najlepiej zrobić dziurkę w „ogonku” piórka, przewlec, a potem zawiązać sznurek) i na koniec nawlekamy koraliki.

Pomiędzy ozdobne paski wkładamy sznurek i łączymy je za pomocą zszywacza. Z drugiej strony podobnie, ale tak, aby oba tworzyły opaskę dopasowaną do Waszego obwodu głowy.

autor: Agnieszka Borowiecka

To pytanie niesłychanie
dręczy panów, trapi panie,
wywołuje pot na czole:
jak zachować się przy stole?

Więc pozwolę sobie teraz
rady dać przydatne nieraz.
Pierwsza sprawa – jedz powoli,
małe kęsy – jak kto woli.

Druga rzecz – to już wyczuwasz –
nie mów wiele, gdy przeżuwasz.
Nie rozpychaj się łokciami,
nie garb się, nie jedz palcami.

Broń Cię Panie w uchu grzebać
czy przeciągać się lub ziewać.
Nie wypada też wśród tkliwych
snuć tematów obrzydliwych.

Ot i cała już nauka.
Dobrych porad zawsze szukaj,
nie chcesz przecież być nazwanym
typem hmm… nieokrzesanym.

KWOKA

Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
„Grunt to dobre wychowanie!”
Zaprosiła raz więc gości,
By nauczyć ich grzeczności.
Pierwszy osioł wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
„Widział kto takiego osła?!”
Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka gniewna i surowa
Zawołała: „A to krowa!”
Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
„Co też pani tu wyczynia? Tak nabłocić! A to świnia!”
Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła. Kwoka wściekła
Coś o łbie baranim rzekła
I dodała: „Próżne słowa,
Takich nikt już nie wychowa,
Trudno… Wszyscy się wynoście!”
No i poszli sobie goście.
Czy ta kwoka, proszę pana,
Była dobrze wychowana?

Jan Brzechwa

Wierszem Jana Brzechwy pt. „Kwoka” rozpoczęliśmy dzisiejszy apel poświęcony grzeczności. Jeżeli ktoś uważnie przeczytał wiersz to wie, że na pytanie „Czy ta kwoka proszę pana, była dobrze wychowana?” należy odpowiedzieć – NIE! Musimy się jednak zgodzić z jej słowami „grunt to dobre wychowanie”. No właśnie, co to jest dobre wychowanie?

Spróbujemy Wam odpowiedzieć 🙂 Savoir vivre, bon ton, kindersztuba, dobre maniery – to nic innego, jak zachowanie społeczne właściwe według powszechnie przyjętych zasad, to grzeczność, ogłada, kultura w kontaktach międzyludzkich.

Maniery są po prostu sposobem zachowania i traktowania innych. Dobre maniery świadczą o szacunku i wrażliwości na potrzeby innych, a o tym, że nasi przodkowie także doceniali ich ważność, świadczy fakt, że pierwszy polski podręcznik dotyczący dobrego wychowania ukazał się pod koniec XIV wieku, czyli około sześćset lat temu.

Czy trudno być człowiekiem dobrze wychowanym?
Otóż nie. Wystarczy:
1.Widzieć ludzi dookoła siebie; zauważać, że są.
2.Okazywać im sympatię i życzliwość.
3.Starać się nie sprawiać kłopotów i przykrości.

Zastanówcie się co przedstawia plakat? Czy każde z tych zachowań jest właściwe?

Myszka w paski ma dla Was rady 🙂