KWOKA
Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
„Grunt to dobre wychowanie!”
Zaprosiła raz więc gości,
By nauczyć ich grzeczności.
Pierwszy osioł wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
„Widział kto takiego osła?!”
Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka gniewna i surowa
Zawołała: „A to krowa!”
Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
„Co też pani tu wyczynia? Tak nabłocić! A to świnia!”
Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła. Kwoka wściekła
Coś o łbie baranim rzekła
I dodała: „Próżne słowa,
Takich nikt już nie wychowa,
Trudno… Wszyscy się wynoście!”
No i poszli sobie goście.
Czy ta kwoka, proszę pana,
Była dobrze wychowana?
Jan Brzechwa
Wierszem Jana Brzechwy pt. „Kwoka” rozpoczęliśmy dzisiejszy apel poświęcony grzeczności. Jeżeli ktoś uważnie przeczytał wiersz to wie, że na pytanie „Czy ta kwoka proszę pana, była dobrze wychowana?” należy odpowiedzieć – NIE! Musimy się jednak zgodzić z jej słowami „grunt to dobre wychowanie”. No właśnie, co to jest dobre wychowanie?
Spróbujemy Wam odpowiedzieć 🙂 Savoir vivre, bon ton, kindersztuba, dobre maniery – to nic innego, jak zachowanie społeczne właściwe według powszechnie przyjętych zasad, to grzeczność, ogłada, kultura w kontaktach międzyludzkich.
Maniery są po prostu sposobem zachowania i traktowania innych. Dobre maniery świadczą o szacunku i wrażliwości na potrzeby innych, a o tym, że nasi przodkowie także doceniali ich ważność, świadczy fakt, że pierwszy polski podręcznik dotyczący dobrego wychowania ukazał się pod koniec XIV wieku, czyli około sześćset lat temu.
Czy trudno być człowiekiem dobrze wychowanym?
Otóż nie. Wystarczy:
1.Widzieć ludzi dookoła siebie; zauważać, że są.
2.Okazywać im sympatię i życzliwość.
3.Starać się nie sprawiać kłopotów i przykrości.
Zastanówcie się co przedstawia plakat? Czy każde z tych zachowań jest właściwe?
