Szkolny logopeda

Jakie są wady wymowy?

Seplenienie międzyzębowe to wada wymowy polegająca na wsuwaniu języka między zęby przy wymowie głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dż.

Seplenienie boczne można zauważyć, gdy podczas mówienia głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dż strumień powietrza uchodzi bokiem, a język ułożony jest niesymetrycznie.

Seplenienie proste występuje, gdy głoski: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dż są przez siebie zastępowane.

Reranie to nie wymawianie głoski r i zastępowanie jej przez l lub j albo wymawianie nieprawidłowe: wargowe, tylnojęzykowe, przyzębowe, gardłowe (tzw. francuskie r).

Kappacyzm to wada wymowy przejawiająca się w zamienianiu głosek k na t oraz g na d.

Mowa bezdźwięczna występuje, gdy głoski dźwięczne zastępowane są przez ich bezdźwięczne odpowiedniki.

Nosowanie to wymawianie głosek ustnych “przez nos” oraz trudności w wymowie głosek nosowych.

Jakie są przyczyny zaburzeń mowy?

Do najczęstszych przyczyn wad wymowy zalicza się:

  • zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego (wady zgryzu, anomalie zębowe, nieprawidłowa budowa języka, nieprawidłowa budowa podniebienia, rozrost trzeciego migdałka, polipy,
  • osłabienie słuchu fizycznego,
  • schorzenia układu oddechowego – nieprawidłowe oddychanie,
  • opóźnienie lub zaburzenie słuchu fonematycznego,
  • mała sprawność narządów artykulacyjnych,
  • zaburzenia emocjonalne,
  • nieprawidłowe wzorce mowy.

Zadania logopedy

  1. Profilaktyka (zapobieganie powstawaniu wad i czuwanie nad prawidłowym rozwojem mowy):
    • stymulowanie procesu nabywania kompetencji i sprawności warunkujących prawidłowy przebieg komunikacji językowej;
    • czuwanie nad rozwojem mowy i jej doskonalenie;
    • zapobieganie dysharmoniom rozwojowym;
    • stymulowanie rozwoju poznawczo – językowego;
    • prowadzenie ćwiczeń
  2. Współpraca z nauczycielami
  3. Pedagogizacja rodziców – prelekcje, gazetki, ankiety, wykaz literatury dotyczącej rozwoju mowy dziecka.
  4. Diagnoza (rozpoznawanie zakłóceń lub zaburzeń językowych):
  5. Prowadzenie przesiewowych badań wymowy dzieci przedszkolnych; (badanie mowy przeprowadzamy na początku roku szkolnego, aby jak najwcześniej rozpocząć terapię)
  6. Diagnozowanie logopedyczne;
  7. Udostępnienie wyników badań zainteresowanym;
  8. Terapia (usuwanie, likwidowanie wszelkich zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowej i pomoc w przezwyciężaniu problemów dzieciom, które mają trudności z mówieniem, rozumieniem, pisaniem i czytaniem):
    – objęcie opieką logopedyczną wyznaczonych dzieci;
    – systematyczne prowadzenie terapii w przedszkolach i szkołach (w małych zespołach bądź indywidualnie);
    – rozwijanie komunikacji językowej poprzez usprawnianie funkcji mowy i umiejętności wypowiadania się;
    – wyrównywanie opóźnień mowy;
    – korygowanie wad wymowy;
    – stymulowanie rozwoju poznawczo – językowego;
    – usprawnianie procesów wzrokowo – ruchowo- słuchowych;
    – wyrównywanie dysharmonii w przypadku dzieci z zaburzoną koordynacją;
    – udzielanie porad i wskazówek;
    – prowadzenie zeszytów zajęć logopedycznych z zaleceniami do utrwalenia w domu;
    – instruowanie nauczycielek grup o sposobach automatyzacji skorygowanych bądź wprowadzonych głosek z dziećmi objętymi terapią;
    – w przypadku trudności, nawiązywanie kontaktu z psychologiem, audiologiem z poradni pedagogiczno – psychologicznej i poradni wad słuchu.

Celem terapii wad mowy jest usunięcie wszelkich wadliwych dźwięków i wytworzenie na ich miejsce nowych, prawidłowych.

Skip to content